Her Pazar Doğa Yürüyüşü
Yukarıdaki başlık bize ait değil. Biz her hafta "Doğa yürüyüşü notları" olarak attığımız başlığı, bu hafta değiştirdik. Başlığımızı,aramıza daha bir kaç haftadan beri katılan bir dostumuzun, bize ilettiği bir söylemin içinden aldık..."PAZAR günlerimiz artık SIRADAN değil..." diyerek.
Pazar Doğa yüryüşlerine başlarken, çizdiğimiz hedeflerin en başında gelen bir düşünceydi başlığın ifade ettiği konu.. PAZAR günlerini sıradan günlerin dışına alabilmek...Hatta sıradan PAZAR günlerinden de farklı bir PAZAR gününü, sıradanlığın dışına taşımayı amaçladık hep. Plan ve projelerimizden haberdar olmayan insanların, yaşadıklarımız sonrasında düşüncelerini dile getirirken söyledikleri, artık amacımıza ulaşmaya başladığımızın, sevinçli haberlerini de bize ulaştırır oldu...
Bir çok dostumuzun ortak şikayetleri de yok mu? Tabiki var.. Ve olacak da...O şikayetleri de not edip,akıl suzgecinden geçirerek önümüzü aydınlatan birer meşale haline dönüştürmek de amaç ve gayelerimizin başında geliyor.En çok karşılaştığımız şikayet de "Çabuk bitti " ya da "keşke size daha erken katılabilseydim.." Merak etmeyin. DOĞA , Pazar günlerinizi sizden çalmaya devam edecek.
İki hafta önce aramıza katılan arkadaşlarımızın bu hafta gösterdikleri performans oldukca etkileyiciydi. Mevsim sebebi ile hava sıcaklığının artmasına rağmen, parkur boyunca, yine sıcak ve kahkahası bol, özellikle de türküler eşliğinde sohbetlerin devam etmesi , günün de ne kadar güzel gecmekte olduğunun en güzel işareti oldu. Havanın güzelliği dolayısıyla, manzara izlemenin keyfi yaşanabilsin diye Narlıdere Mezarlık başından tırmanmaya başladık... İlk molamızı Narlıdere'nin içinde Adaklar adanıp mumların yakıldığı bir TÜRBE nin başında verdik... Dilekler tutuldu... Sabahın erken satlerinde nem oranının yüksekliği dolayısıyla ,İzmir belli belirsiz bir sis tabakasıyla çevrilmiş olmasına rağmen, körfez bütün endamıyla kanatlarımızın altındaymışcasına süper görüntüler sundu bize.
ÇATALKAYA sırt hatdından bir tarafda körfez ve deniz,diğer tarafta çam ormanları ve vadiler içindeki farklı yeşil tonlarıyla Çınar ğaçlarının süslediği rotamız,Kırkkavaklar pınarı üstünden devam edip,Kuzgunoluk Mola yerimize ulaştığımız da saatler de 12.30 olmuştu...Parkurun 9 Km.lik zor kısmı geride kalmıştı.Kamp ateşi yakıldı...günlük nevaleler gazete kağıtları uzerine kurulan yer sofralarında görücüye çıkmış gibi bir bir sergilendi... Neler yoktu neler... Mönüde en dikkat çekici olan MERCİMEK köfteleri ve CANER'in ısrarla "hocam hic bahsetmedin " dediği ve daha ilk günden beri sofralarımızdan hiç eksik olmayan "Üzümlü-cevizli "kurabiyeleriydi... Uzun zaman Sevgili CANER'in bu güzel kurabiyeleri kendisinin yaptığına inanmamıştık.Ama her gecen gün de tadının güzelleştiğini görmek düşüncelerimizin değişme nedeni oldu... Öyle ya eğer profesyonel bir elden çıkmış olsaydı tadı da sureklı aynı kalmaz mıydı ?Bravo CANER, ellerine sağlık..
Kuzgunoluğun buz gibi doğal kaynak suyundan çaylar demlendi neskafeler yudumlandı,"biraz daha kalsaydık" serzenişleri arasında uykuya dalmış olanları da uyandırarak tekrar yola düştük... Midemizde şişen Mercimek köfteler ilk adımlarda hepimizi zorlasa da yavaş yavaş tırmandığımız HAYDARKAYA tepesinden birkez daha izleme fırsatı bulduğumuz körfez manzarası ve denizden gelip yüzlerimizi okşayan rüzgarın yumuşaklığı, bizi kendimize getirmeye yetdi. Manzara öylesine muhteşemdi ki bir yanımız İzmir , diğer yanımız ise Seferihisar Körfeziydi ve URLA, Çeşme Yarımadası gözümüzün önünde uzanıp gidiyordu... Daha sonra aynı mazaraları GELİNKAYA ve GÖKCEBEL tepelerinden de izleyerek akşam saat 17.55 de Güzelbahçe'ye ulaştık... Güzelbahçe meydanındaki park da akşam yorgunluk çaylarımızı yudumladık. Bu hafta sonu da,tam tamına 16 km olan parkurumuzu sorunsuz bir sekilde tamamlamış olmanın keyfiyle İzmir'e döndük...
Önümüzdeki hafta sonu ANNELER günü anısına BOZDAĞ ve Gölcük kasabalarına gidiyoruz. Bu faaliyetimiz esnasında Bozdağ zirve tırmanışını gercekleştirerek bu zamana kadar yaptığımız doğa yürüyüşlerinde, en yüksek noktaya hep beraber ulaşarak sezonu da bu şekilde kapatmak istiyoruz...
Biz burdayız. Aramızda, eksik bir kişi var...O da sizsiniz..
