Bir Dağ Masalı "Kör Ahmet"
Kaçkar Dağlarına gidenler bilir. Yusufeli üstünden Kaçkarlara tırmanırken,Yaylalar köyünden Kuzey istikametinde yükselen toprak yol, Kör Ahmet Mahallesine gider.Kör ahmet mahallesinde başlayan iki farklı rotadan Güneyde kalan ve 3.200 m.civarındaki geçit, Y.Ceymakcur yaylasina iner.Yıllardir Yaylalar köyünden başlayarak bu geçit üstünden tırmanıp Kaçkar Dağlarını Doğu-Batı istikametinde aşanlar acaba hiç düşünmüşmüdürler? Kör Ahmet Adıyla anılan bu geçitin hikayesi nedir ?
Ya da Kimdir Bu Kör Ahmet ?
Nedense belli isimlerle anılan yerler hep dikkatimi çeker. Araştırıp sorgulama güdülerimin önüne geçemem..."Kör Ahmet " adı da, ben de hep merak uyandırmıştı. Araştırmalarım beni hüzünlü bir hikayenin ortasına taşıdı yine... Güzel Anadolu'mun her taşının ayrı bir masalsı hikayesi vardır zaten...İşte bu hikaye de öyle masalsı ve etkileyici...
KAÇKAR dağlarının bu yöresinde, bugün kendi adıyla anılan yaylada, Bir gözü kusurlu olan ve bundan dolayı da Kör Ahmet lakabıyla anılan bir delikanlı varmış..Nasıl ki her güzelin bir kusuru varsa Ahmet'in de tek kusuru, nerden ve nasıl olduğu belli olmayan gözündeki görme engeliymiş...Yürüyüşünden tutunda boy, bos, endam yerinde, sırım gibi bir delikanlıymış Ahmet.
Yaşadığı köy dağ köyü olan Ahmet'in de, herkes gibi yapacak bir işi yokmuş.Ancak Ahmet delikanlığı ve gençliğinin de vermiş olduğu enerjiyle, her gün KAÇKAR dağlarının zirvelerine yakın tepeler kadar tırmanır ve bu bölgede avcılık yaparmış... Bu bölgede,o zamanlar bol miktarda var olan ve sürüler halinde gezen yaban keçisi avlarmış Ahmet. Görmeyen tek gözüne rağmen yaman bir avcıymış ve gittiği her gün sırtında bir yaban keçisiyle yaylaya dönermiş. İhtiyacı kadar olanı alır ve artanını da fakir fukarayla paylaşır onlara dağıtırmış.İşte bu yüzden yaylada ve çivar köyler de çok sevilirmiş Ahmet.
Yaz kış demeden,Kaçkarların, karlı, yağmurlu ,sisli tepelerine aralıksız her gun tırmanan Ahmet, hiç eli boş dönmezmiş. Öyleki, çocuklar da dahil herkes Ahmet'in dönüşünü beklermiş. İşte bu bekleyişlerin birinde bir gün bir de ne görsünler, Ahmet bu kez eli boş dönmüyormu ... şaşkın gözlerle Ahmet 'e bakanlar anlamışlar ki, Ahmet de çok üzgün ve şaşkın..Yıllardır tırmandığı dağlardan bu kez kısmetiz dönüyormuş...Üzgün ve mahçup..
Bu eli boş dönmeler, bundan sonraki günler de devam edince Ahmet'in canı iyiden iyiye sıkılır olmuş...her ne olduysa Yaban keçilerinin izlerini buluyor ama günlerce peşlerinden gitse de bir türlü avlamak kısmet olmuyormuş...Bir gün Köyün yaşlılarından birisi Ahmet'e, " Yaban keçileri Perili kızın peşinden gidiyor...Onları sürü halinde toplayan Peirili kız, senden kaçırıyor..." demiş... Durumu anlayan Ahmet hazırlıgını yapmış ve geceden yola cıkmış...Bugün Körahmet gecidi diye anılan bölgede pusuya yatmış...
Günün ilk ışıkları KAÇKAR dağlarının karlı zirvelerini aydınlatırken, Perili kızın peşinden sürüler halinde gelen Yaban keçilerini görmüş...Perili kız,keçi sürüsünü bir çoban gibi geçidin batı yüzündeki göllerin yanındaki düzlüğe indirmekteymiş...En üst deki gölün yanında pusu kuran Ahmet silahını doğrultmuş ve nişan alıp peş peşe ateşlemiş...Günlerdir eli boş dönmenin verdiği hırsla,gölden su içmeye hazırlanan keçilerden, her atışında ayrı bir keçi yeşil çayırların üzerine ve gölün sığ sularına düşüp can veriyormuş...
Şaşkın bakışlarla keçilerin acıklı ölümünü seyreden perili kız dayanamamış ve "Yapma ... " diye haykırmış önce.. ama nafile... Can havliyle sağa sola kaçışan keçilerden kimi ölü kimi yaralı kanlar içinde kalıvermişler düzlükte...üzüntüsünden ne yapacağını şaşıran Perili Kız , bu kez de "TAŞ OLASIN AHMET " diye bağırmış... işte ne olduysa da o anda olmuş ve Ahmet olduğu yerde taş kesilmiş..
O günden sonra, keçilerin su içtiği yukarı gölde,aşağı ki göl balık dolu olmasına ragmen balık bile yaşamaz olmuş...
Bu gün hikayeyi bilenler Kör ahmet Geçidinden Y.Ceymakcur yaylasina gecerken Kör Ahmet'in taş kesilmiş silüetini de görmeden gitmezler...
